Als ik schrijf, dan leef ik.
Niet dat ik anders dood ben.
De kwaliteit is dan gewoon wat minder.
Dus ben ik weer gaan bloggen.
Omdat ik stiekem.
Toch heel veel van het leven hou.

I prefer to retreat to a quiet place undisturbed by problems and worries when things and people upset me. Most people do not understand my need for reflection and solitude…

You can scar me
With every letter
Coming out of your mouth
But when you kiss me
With that same mouth
All is forgiven